۱۳۹۸/۱/۲۷

یاداشت: باز آفرینی شهری

نویسنده: شهباز غفوری معمار، شهرساز، طراح و برنامه ریز شهری

بازآفرینی شهری (Urban Regeneration) را میتوان یکی از قدیمی ترین راهکارهای شهرسازی برای حل معضلات شهری دانست. بازآفرینی که راهکاری از نوع طرح ریزی کالبدی شهر است، در تلاش است با حذف مسائل شهری به کیفیت های شهری از طریق ساخت کالبدی دست یابد. به بیان دیگر بازآفرینی شهری با حذف فیزیکی مشکلات و ساخت کالبدی جدید در تلاش است تا بر ابعاد اجتماعی، فرهنگی، رفتاری و اقتصادی اثر گذارد.
بازآفرينی شهری مجموعه سياست ها و طرح های جامع و يكپارچه  کالبدی برای حل مشكلات شهرها است، به گونه ای كه منجر به ارتقای کیفیت های اقتصادی، عملکردی، رفتاری و زیستی شهر شود. بازآفرينی شهری در برگيرنده روندی از اقدامات و برنامه های مختلف و منعطف در مقياس های مختلف و در حوزه طرح و محدوده های اثر پذیر است که مکمل طرح اصلی در مسيرِ اهداف طرح  است.
 اگر چه این روش در بسیاری موارد موثر است، به شدت از طرف شهرسازان مردم گرا مورد نقد قرار گرفته است، بی شک یکی از بهترین و موفق ترین طرح های بازآفرینی شهری را میتوان طرح های کالبدی هوسمان در پاریس دانست که برای چند قرن است بی رحمانه مورد نقد منتقدین قرار دارد. یکی دیگر از طرح های موفق بازآفرینی شهری طرح های گسترده رابرت موزز در نیویورک است، که شدت انتقادات به وی منجر به آن شد که امروزه جین جیکوبز به عنوان منتقد وی سرشناس تر از وی در شهرسازی باشد. لکن تصور هر دو شهر امروزه بدون تغییرات کلی یا به اصطلاح بازآفرینی این شهرها شاید غیر ممکن باشد.
پاریس به عنوان مقصد اول گردشگری و نیویورک به عنوان پرچمدار اقتصاد مدرن جهان بدون تغییراتی که طرح های کالبدی و بازآفرینی برای آنها مهیا کردند قابل تصور نیستند. آنچه بی شک دارای جای بحث نیست موفقیت و موثر بودن این طرح ها به ویژه در طی زمان کافی است. آنچه روزگاری به عنوان مهمان ناخوانده باروک و مدرنیته قلمداد میشد امروزه بخشی از شخصیت غرور آفرین این شهرها برای شهروندان آنها است.
بحث اصلی در بازآفرینی امروزه کاهش هزینه های اجتماعی-فرهنگی است، در تمامی نقدهای منطقی و دانش پایه از طرح های کالبدی، آنچه مورد نقد است نه دستاوردهای طرح بلکه هزینه هایی پنهان در لایه های سبک زندگی است، مانند آنچه جین جیکوبز در زندگی روزمره نیویورکی پیش از طرح های گسترده مدرن سازی شهر اشاره میکند.
بی شک نمیتوان در جهان ماده تغییرات فیزیکی را مهار و متوقف نمود، تمامی تلاش ها برای حفظ ده اثر معماری برجسته دنیا تا به امروز نتوانستند منجر به عدم تغییر کامل آنها شوند، هر روز شاهد تغییراتی فیزیکی برای حفظ ابنیه تاریخی در تمام جهان هستیم. آنچه مقصود از یک طرح بازآفرینی مطلوب است حفظ مولفه های فرهنگی-رفتاری در روابط انسانی به شکل مطلوب پس از تغییرات فیزیکی شهر است.
طرح های بازآفرینی معمولا منجر به افزایش قابلیت های کالبدی شهر در عملکردهای اقتصادی، ترافیکی، ایستایی، تاب آوری و سایر مولفه های آشکار زندگی شهری می شوند. آنچه در لایه های پنهان زندگی شهری است لکن ممکن است در بدو تملک اولین خانه برای تخریب نوسازی آن حوزه شهری از دست رفته باشد. روش های گوناگونی مانند توسعه های بزرگ یا توسعه های خرد مرحله به مرحله یا توسعه های مشارکتی و .. در طی سالیان آزموده شدند و آنچه در همگی ثابت بوده است آن است که حذف فیزیکی عناصر بافت شهری همیشه منجر به تغییرات ساختار اجتماعی-فرهنگی شهر می شود و در نتیجه بخشی از سبک زندگی آن شهر از دست رفته و متحول می شود.
در بسیاری موارد طرح های بازآفرینی با وجود عملکرد خشن خود برای حذف مسائل یعنی حذف فیزیکی اجزای شهر، نقابی مزورانه از مشارکت های مردمی در اجرای طرح و یا مشارکت ذینفعان در فرآیند طراحی دارند که منجر به موفقت این طرح ها در اهداف اصلی خود برای توسعه و افزایش قابلیت های شهر می شود. مهم نیست تغییرات کالبدی با هزینه زیست محیطی زیاد به صورت قطعه به قطعه و با مشارکت شهروندان و خرده مالکان انجام شود یا تمامی یک بخش شهر توسط یک توسعه گر یکباره تخریب نوسازی شوند. پیامد یکسان است، روابط همسایگی دچار تغییر می شوند و بخشی از همسایگان فراموش می شوند.
در بسیاری از تصمیم سازی های شهری پس از روشن شدن هدف، از شهروندان در برنامه ریزی، طراحی و اجرای طرح شهری به منظور کاهش پیامدهای اجتماعی-فرهنگی جلب مشارکت می شود. در روش های مشارکتی از تشریک منافع نوسازی گرفته تا انتقال جامعه به املاک نوساز همواره یک عامل مشترک بوده است، این همراهی هرگز کامل نیست و بخشی از آن جامعه همسایگی مسیر جدیدی  برای خود انتخاب میکنند.
حال اگر کمی واقع بینانه تر به این تغییرات نگاه کنیم، این تغییرات لزوما در اثر تغییرات کالبدی رخ نمی دهند، هر نوع تغییر اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، زمانی نیز می تواند منجر به تغییرات مشابهی شود. اگر به تاریخ بنگریم تقریبا هرگز چنین ثباتی در طول تاریخ وجود نداشته است.
در نگاهی دیگر چه کسی معیار مطلوبیت یک رفتار یا فرهنگ را مشخص میکند؟ پسندیده ترین فرهنگ ها نیز مخالفانی دارد که سلیقه دیگری دارند و چه حقی برای شهرسازان یا منتقدینشان وجود دارد که در پی ثبات جامعه هستند، جامعه ای که هموراه با تحرک اجتماعی آن است که قابل تامل است.
پس اگر نقاب مزورانه اجتماعی را از طرح های امروزی بازآفرینی حذف کنیم، طرح های بازآفرینی مانند هر تغییر ساختاری دیگری در شهر خالی از پیامدهای اجتماعی-فرهنگی نیستند، روابط اجتماعی-فرهنگی هم هرگز قابلیت ایستایی و سکون در یک شکل را ندارند. آنچه مطلوبیت یک طرح شهری را نمایان میکند، تنوع بخشی برای تامین سلایق مختلف همزمان با ایجاد فرصت برای حفظ روابط فرهنگی-اجتماعی در یک شهر است.
در یک مدل عملگرایانه می توان اینگونه بیان کرد که، اعطای حق انتخاب به شهروندان و مشارکت آنها در تصمیم گیری از ابتدا میتواند چنین فرصتی را مهیا کند که یک طرح بازآفرینی هر چند همراه با تغییرات کلان در کالبد شهری میتواند با حداقل پیامدهای فرهنگی-اجتماعی همراه باشد، لکن کوچک ترین برنامه های شهری حتی بدون تغییرات فیزیکی در کالبد شهری بدون مشارکت شهروندان در تصمیم سازی، میتوانند منجر به فجایع اجتماعی شود.
به اشتراک بگذارید                    

۱۳۸۸/۱۱/۲۸

مراحل گرفتن پروانه ساختمان

مراحل گرفتن پروانه ساختمان یا شناسنامه ساختمان : 
 ۱- در مرحله اول، مالک یا وکیل ملک (فرد دارای وکالت از طرف مالک یا مالکین) با ارائه مدارک زیر درخواست پروانه خود را در دفاتر خدمات الکترونیک شهر ثبت می‌ کند : اصل و کپی سند یا سندهای ملک، حضور همه مالکین یا یک نفر دارای وکالت از سایرین، کارت شناسایی (کارت ملی)، برگه تسویه‌حساب عوارض نوسازی شهرداری سال‌های گذشته و سال جاری
 ۲- در مرحله قبل پرونده تشکیل شده و پس از تشکیل، می ‌بایست بازدید صورت گیرد. در بازدید موارد مانند ابعاد ملک، عرض خیابان، بنای موجود، موقعیت مجاورین در صورت داشتن مواردی از قبیل پخ در بنا تعیین و گزارش می ‌شود.
 ۳- دستور نقشه طی یک اتوماسیون اداری برای ملک موردنظر صادر شده و اطلاعاتی از قبیل ابعاد باقی ‌مانده ملک پس از اصلاحی‌ های موردنظر شهرداری، مساحت پس از اصلاحی، تعداد طبقات و سطح اشغال هر طبقه در دستور نقشه ذکر می‌ شود. معمولاً طبق پهنه‌ای که ملک در آن واقع‌شده، متراژ سند (نه متراژ وضع موجود زمین) و عرض‌ گذر، حجم ساختمان شامل تعداد طبقات و سطح اشغال آن ‌ها تعیین می ‌گردد.
 ۴- در این مرحله نقشه معماری بر اساس ضوابط مورد عمل شهرداری و دستور نقشه صادرشده برای ملک طراحی می ‌گردد. مهم‌ ترین مرحله در مراحل صدور پروانه، طراحی نقشه معماری است تا حداکثر توانایی طرح به لحاظ متراژ، تعداد پارکینگ و کیفیت فضاها ارائه شود.
 ۵- پس از رفع ایرادات ضوابطی عنوان ‌شده از سوی دفاتر خدمات الکترونیک و نهایی شدن نقشه معماری، از سوی واحد صدور پروانه هر منطقه عوارض تراکم شهرداری بر اساس متراژهای موجود در هر طبقه و نوع کاربری آن، محاسبه و تعیین می‌ گردد.
 ۶- بعد از گرفتن تأییدیه اداره درآمد منطقه شهرداری مبنی بر پرداخت و تسویه عوارض متعلقه، پروژه به مرحله پیش ‌نویس پروانه می ‌آید. در صورت لزوم (ساختمان بیش از ۵ طبقه) گزارش آزمایش مکانیک خاک در این مرحله و هم‌ زمان با تهیه نقشه‌های سازه، برق و مکانیک تهیه و از سازمان نظام‌ مهندسی تأییدیه گرفته می شود.
 ۷- درخواست تعیین ناظر در دفاتر خدمات ثبت و پس از عقد قرارداد با ناظر یا ناظرین باید برگه‌ های سهمیه آن ‌ها به انضمام قرارداد فی ‌مابین را به‌ عنوان ملاک تکمیلی پیش‌ نویس پروانه به دفتر خدمات الکترونیک تحویل داد به ‌علاوه برگه تعهد رعایت اصلاحی، تعهد اخذ تأییدیه نما و … نیز ازجمله مدارک پیش‌ نویس است که باید صرفاً توسط مالک (نه وکیل) تهیه شود. -پرونده‌هایی که متراژ بنای آن‌ ها بیش از ۲۰۰۰ مترمربع باشد مشمول اجرای ماده ۳۳ نظام‌ مهندسی ساختمان می شوند. این یعنی نقشه‌های چهار رشته معماری، سازه، برق و مکانیک می بایست به‌ صورت اجرایی با داشتن تمامی جزئیات (نقشه‌های اجرایی یا فاز ۲) ترسیم ‌شده و از سوی سازمان نظام‌ مهندسی ساختمان مورد تائید قرار گیرند.
 این پروسه زمان بر بوده و ممکن است چندین بار نقشه ‌ها دچار اصلاح شوند. توصیه بر این است که در نقشه‌های اولیه (فاز یک) چنین پروژه ‌هایی الزامات و ضوابط نظام‌ مهندسی در نظر گرفته شود تا در صورت تبدیل نقشه‌ ها به فاز ۲ اصلاحات کمتر بوده و در زمان صرفه‌ جویی گردد.
 ۸- مدارک پیش ‌نویس پروانه که باید توسط مالک تهیه و به دفتر خدمات الکترونیک ارائه شود شامل موارد زیر می‌ باشد : نقشه ‌های سازه و تأسیسات برق و مکانیک به همراه برگه های سهمیه خدمات مهندسی (اصطلاحاً برگه سبز چهار رشته) با مهر مهندس دارای صلاحیت معماری، محاسبات ساز، تاسیسات برق و تاسیسات مکانیکی، قرارداد مالک و ناظر و برگه سهمیه ناظر، برگ تعهد رعایت اصلاحی، برگ تعهد تائید نما، فایل‌های نقشه های سازه، برق و مکانیک، چک لیست ‌های مرتبط نظیر مبحث ۱۹، مبحث ۶ و بارگذاری، زلزله و غیره، برگه تعهد مشاور ژئوتکنیک و برگه تأییدیه گزارش خاک و چند مورد دیگر که بسته به پروژه‌های خاص ممکن است لازم شود.
 ۹- پس از تائید نقشه ‌های چهار رشته پروسه اخذ تأییدیه ‌های دفتر خدمات الکترونیک، طرح تفصیلی و بر و کف،رئیس صدور پروانه، معاون شهرسازی و معماری و نهایتاً تأییدیه شهردار به‌صورت سیستمی انجام و پروانه ساختمان چاپ می شود. ممکن است در مرحله اولیه و پس از صدور دستور نقشه، به دلایلی نظیر تعیین کد صفر ملک، عرض بیشتر در ورودی و از این قبیل نیاز به اخذ نظر شورای معماری هر منطقه بوده و حقوق ملک تثبیت شود.
 ۱۰- اعتبار پروانه ساختمان ۲ سال از تاریخ صدور است که تا ۲ سال دیگر هم قابل تمدید خواهد بود. مهلت اتمام عملیات ساختمانی هم برحسب متراژ و تعداد طبقات جدولی دارد . به‌عنوان یک معیار کلی حدود ۴ سال در نظر گرفته می شود. ممکن است در حین ساخت به دلایل مختلف نقشه معماری اولیه تغییر کند. در این صورت مراحل مشابهی نظیر صدور پروانه اولیه اما به‌عنوان پروانه تغییر نقشه با تشکیل پرونده در دفتر خدمات الکترونیک مربوطه طی می‌شود و پروانه جدیدی صادر می‌گردد. در حین اجرا ممکن است مازاد بر متراژ پروانه، اضافه بنا داشته باشیم. در این صورت مراحل گواهی عدم خلاف طی می ‌شود و در صورت عدم تجاوز از مقادیر مجاز خلاف عوارض معادل آن اخذ و گواهی عدم خلاف آن صادر می ‌شود. در غیر این صورت در کمیسیون ماده ۱۰۰ مطرح و معمولاً رای به تخریب داده می‌ شود.
به اشتراک بگذارید